پویا بهرادفر (زاده15بهمن 1377) در شهر لاهیجان است او دانشجوی رشته مهندسی برق قدرت بود که در دانشگاه ازاد اسلامی واحد لاهیجان تحصیل می کرد
پویا بهرادفر فعالیت خود را با ترانه سُرایی اغاز کرد علاقه به موسیقی و شنونده خوب بودن را بر حسب اتفاق با شنیدن چند قطعه پاپ غربی بدست اورد که باعث علاقه مند شدن وی به موسیقی و خوانندگی شد و با تکیه بر خود و بدون استاد شروع به یادگیری گیتار کرد
شوق و اشتیاق وی برای خواندن باعث شد که در کنار ترانه سرایی و نوازندگی شروع به خواندن ترانه های خود و دیگر خوانند های پاپ بپردازد
علاقه شدید او به خوانندگی عاملی بود که برای شروع فعالیت حرفه ای خوانندگی به صورت اکادمیک این هنر را دنبال کند
به همین منظور اموزش های (تئوری موسیقی، اهنگسازی ، خوانندگی) را زیر نظر استاد مهیار حسین پور سپری کرد
او اولین کار خود را به اسم (دارم حس میکنم) با ترانه سرایی ، اهنگسازی ، تنطیم خودش منتشر کرد از دیگر اثار او می توان به (این روزا هم میگذره ، ماه منی ، خواب ) اشاره داشت
در ادامه فعالیت های خود به دلیل علاقه شخصی به موزیک الکترونیک درسال 99 تصمیم گرفت کار های متفاوتی را ارائه دهد و پروژه ای جدید را اغار کرد شروع این پروژه سبب همکاری وی با کامران دادرس شد
کار های ( باتو، هی بابا کوتاه بیا، بگو توهم مثل منی، تنها، مثل خون شدی توی رگام، چشمای خیس، باهمه فرق داشت ) که همگی در حالت سانگ رایتر و با ملودی خود او و تنظیم کامران دادرس ساخته شده است
به غیر از تسلط او در خوانندگی می توان به ترانه سرایی و ساخت ملودی اشاره کرد ترانه های او عموما پیچیدگی یا ارایه های خاصی ندارد و ساده و روان نوشته می شود و در عین سادگی می تواند احساسات مخاطب را در بر بگیرد
از مهارت بالای او در ساخت ملودی هم نباید بگذریم با گوش کردن به اثار او می توان متوجه شد که او ملودی هایی را می سازد که به راحتی در ذهن مخاطب جا می گیرد
در واقع او سلیقه مارکت موسیقی را به خوبی درک کرده و عموما کارهایش را به نحوی می سازد که مخاطب ارتباط خوبی با کار پیدا می کند